Υπηρεσίες
Λαπαροσκοπική μέθοδος στείρωσης ζώων συντροφιάς
ü Χωρίς διατομή της κοιλίας
ü Ελάχιστος μετεγχειρητικός πόνος
ü Ταχεία ανάρρωση
ü Ελάχιστη ταλαιπωρία για το ζώο και τον ιδιοκτήτη
Στείρωση του σκύλου και της γάτας
Η στείρωση του θηλυκού σκύλου και της γάτας αποτελεί πρακτική που ακολουθείται για όσα κατοικίδια ζώα δεν επιθυμείται η απόκτηση απογόνων, αλλά πρωτίστως για λόγους υγείας. Με τη στείρωση διακόπτεται η αναπαραγωγική δραστηριότητα του κατοικίδιου και παράλληλα μειώνεται σημαντικά ο κίνδυνος εκδήλωσης παθολογικών καταστάσεων που σχετίζονται με τη λειτουργία των ωοθηκών (καρκίνος μαστών, πυομήτρα, κλπ). Η κλασσική μέθοδος στείρωσης προϋποθέτει τη διατομή του κοιλιακού τοιχώματος προκειμένου να αφαιρεθούν οι ωοθήκες (ωοθηκεκτομή) ή οι ωοθήκες μαζί με τη μήτρα του ζώου (ωοθηκυστερεκτομή). Με την εφαρμογή της λαπαροσκοπικής τεχνικής δίνεται η δυνατότητα στείρωσης χωρίς την ανάγκη διάνοιξης της κοιλίας του ζώου.
Τι είναι η λαπαροσκοπική στείρωση;
Η λαπαροσκοπική τεχνική έχει φέρει την επανάσταση στη χειρουργική του ανθρώπου, όπου εφαρμόζεται εδώ και χρόνια, αποτελώντας πλέον τη μέθοδο εκλογής για μεγάλο αριθμό επεμβάσεων της κοιλίας. Οι λαπαροσκοπικές επεμβάσεις πραγματοποιούνται με τη βοήθεια εξοπλισμού σύγχρονης τεχνολογίας ο οποίος επιτρέπει τη διεξαγωγή της επέμβασης χωρίς να απαιτείται η διάνοιξη της κοιλιακής κοιλότητας. Για τη λαπαροσκοπική στείρωση εισάγονται στην κοιλιακή κοιλότητα ειδικά σχεδιασμένα χειρουργικά εργαλεία και κάμερα οπτικών ινών διαμέσου 2-3 πολύ μικρών τομών (5-10 mm) στο κοιλιακό τοίχωμα. Οι χειρουργικοί χειρισμοί γίνονται με μεγάλη ακρίβεια και ασφάλεια δεδομένου ότι πραγματοποιούνται με παρατήρηση των σπλαγχνικών οργάνων σε μεγέθυνση σε TV-μόνιτορ υψηλής ανάλυσης. Η μέθοδος της λαπαροσκοπικής στείρωσης εφαρμόζεται στις ΗΠΑ και την Αγγλία, αλλά και άλλες χώρες της Ευρώπης με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό.
Πλεονεκτήματα της μεθόδου
ü Σημαντικά πλεονεκτήματα είναι η μείωση του μετεγχειρητικού πόνου έως και κατά 65% έναντι της κλασσικής μεθόδου στείρωσης και η ταχεία ανάρρωση του ζώου, το οποίο επιστρέφει στη φυσιολογική του δραστηριότητα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
ü Μειώνονται οι μετεγχειρητικές επιπλοκές
ü Η ανάγκη φροντίδας του ζώου από τον ιδιοκτήτη (περιορισμός του ζώου, αντιβίωση, αναλγησία) είναι ελάχιστη.
Τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η λαπαροσκοπική στείρωση, μειώνοντας δραστικά την ταλαιπωρία του ζώου αλλά και του ιδιοκτήτη, οδηγούν στην ολοένα και μεγαλύτερη διάδοση της μεθόδου.
Devitt, Chad, DVM, MS, DACVS. “Duration, Complication, Stress and Pain of Open Ovariohysterectomy Versus a Simple Method of Laparoscopic-Assisted Ovariohysterectomy in Dogs.”
Journal of the American Veterinary Medical Association Volume 227, Number 6 (September 15, 2005).
ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Ερώτηση: Υπάρχουν περιορισμοί στην επιλογή των ζώων που είναι κατάλληλα για λαπαροσκοπική στείρωση;
Απάντηση: Ναι, η μέθοδος δεν είναι κατάλληλη για ζώα στα οποία διαπιστώνονται παθολογικά ευρήματα στη μήτρα τους. Κατά τη έναρξη της λαπαροσκοπικής διαδικασίας, εισάγεται η χειρουργική κάμερα στην κοιλία του ζώου και ελέγχεται η μήτρα του. Στην περίπτωση που διαπιστωθούν παθολογικά ευρήματα, διακόπτεται η λαπαροσκοπική διαδικασία και συνεχίζεται η επέμβαση με την ανοικτή μέθοδο, με την οποία αφαιρούνται τόσο οι ωοθήκες όσο και η μήτρα. Εναλλακτικά, μπορεί να ελεγχθεί η μήτρα του ζώου προεγχειρητικά με τη βοήθεια υπερηχοτομογράφου. Επίσης η μέθοδος αποφεύγεται σε παχύσαρκα ζώα.
Ερώτηση: Είναι ασφαλές να αφαιρεθούν μόνο οι ωοθήκες με τη λαπαροσκοπική μέθοδο έναντι των ωοθηκών και της μήτρας με την κλασσική μέθοδο;
Απάντηση: Είναι απολύτως ασφαλές με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν παθολογικά ευρήματα στη μήτρα. Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, η ωοθηκυστερεκτομή (αφαίρεση ωοθηκών και μήτρας) είναι μία πιο πολύπλοκη και χρονοβόρα χειρουργική διαδικασία η οποία σχετίζεται με μεγαλύτερη νοσηρότητα (που οφείλεται στη μεγαλύτερη τομή, στο μεγαλύτερο εσωτερικό τραύμα που προκαλείται και στην αυξημένη δυσφορία του ζώου) σε σχέση με την ωοθηκεκτομή (αφαίρεση των ωοθηκών μόνο). Δεν παρατηρήθηκαν διαφορές μεταξύ των δύο μεθόδων σχετικά με τη συχνότητα εμφάνισης μακροχρόνιων προβλημάτων του ουρογεννητικού συστήματος, όπως ενδομητρίτιδα, πυομήτρα και ακράτεια ούρων. Η δημιουργία πυομήτρας (δηλαδή η συλλογή πύου στον αυλό της μήτρας) προϋποθέτει την παρουσία προγεστερόνης, η οποία παράγεται από τις ωοθήκες. Επομένως, η αφαίρεση των ωοθηκών εξαλείφει τον κίνδυνο δημιουργίας αυτής της παθολογικής κατάστασης. Επιπλέον, με την αφαίρεση των ωοθηκών σταματά η παραγωγή οιστρογόνων και προγεστερόνης, και κατά συνέπεια απομακρύνεται ο παράγοντας κινδύνου δημιουργίας όγκων στους μαστικούς αδένες λόγω της δράσης των ορμονών αυτών.
Ερώτηση: Μπορεί να εφαρμοστεί η μέθοδος για τη στείρωση αρσενικών ζώων;
Απάντηση: Ναι, η μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί και στα αρσενικά ζώα στα οποία επιζητείται η διακοπή μεν της αναπαραγωγικής τους δραστηριότητας χωρίς ωστόσο την τροποποίηση της συμπεριφοράς τους που σχετίζεται με την παραγωγή της τεστοστερόνης. Διατέμνεται ο σπερματικός πόρος κατά τη διαδρομή του ενδοκοιλιακά, ενώ παράλληλα παραμένουν άθικτοι στο όσχεο οι όρχεις.
Ερώτηση: Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία στείρωσης του σκύλου / γάτας;
Απάντηση: Τα θηλυκά ζώα για τα οποία δεν επιθυμείται η αναπαραγωγή τους, θα πρέπει να στειρώνονται το συντομότερο δυνατό. Ως καταλληλότερη ηλικία στείρωσης θεωρείται εκείνη πριν από την εμφάνιση του πρώτου ωοθηκικού κύκλου, δηλαδή περίπου στην ηλικία των 6-7 μηνών, αλλά μπορεί να γίνει και αργότερα. Σε κάθε περίπτωση, η στείρωση συστήνεται να γίνεται πριν από την ηλικία των 2 ετών ώστε να ελαχιστοποιείται η πιθανότητα εμφάνισης παθολογικών καταστάσεων του αναπαραγωγικού συστήματος που σχετίζονται με τη λειτουργία των ωοθηκών.